Arginina to aminokwas spełniający wiele funkcji w organizmie człowieka. Bierze udział w przemianach azotowych, w tym w przenoszeniu azotu w mocznikowym cyklu Krebsa i syntezie kreatyniny. Odpowiada za rozszerzenie i uelastycznienie naczyń krwionośnych. Po raz pierwszy została ona wyizolowana z kiełków łubinu w 1886 roku, natomiast w roku 1895 wykryto jej obecność w tkankach zwierzęcych. W roku 1897 znana była już jej dokładna struktura chemiczna. Arginina występuje pod postacią białego proszku albo bezbarwnych kryształków. Tak samo, jak w przypadku histydyny i lizyny należy do grypy aminokwasów zasadowych. Przyjmowanie jej wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych, a także zwiększenie ilości uwalnianego tlenku azotu. Odgrywa ważną rolę także w utrzymaniu homeostazy. Działa w sposób bardzo wszechstronny, przez co uważana jest za jeden z najważniejszych aminokwasów dla ludzkiego organizmu. Każdy człowiek powinien dostarczać ją organizmowi, aby móc w pełni prawidłowo funkcjonować. Argininę można znaleźć w pokarmie. Większe zapotrzebowanie na argininę mają przede wszystkim osoby intensywnie trenujące, a także dzieci. Na niedobór tego aminokwasu mogą cierpieć osoby ciężko chore (nowotwór, niewydolność nerek), niedożywione oraz osoby starsze.

Arginina pomocna przy problemach sercowych?

    W czasach współczesnych wiele osób boryka się z chorobami układu sercowo- naczyniowego. Jest to bardzo poważny problem, ponieważ choroby te przyczyniają się do bardzo dużej liczby zgonów (większa ich ilość występuje jedynie przy chorobach nowotworowych). Przeprowadzone badania naukowe udowodniły widoczne związki pomiędzy argininą a układem sercowo-naczyniowym. W udziałach wziął udział N. Pahlavani oraz jego współpracownicy. W badaniu uczestniczyło 56 całkowicie zdrowych mężczyzn pochodzących z Iranu. Zostali oni podzieleni na dwie grupy. Pierwsza grupa miała za zadanie zażywać codzienne 2 g L-argininy, natomiast druga placebo. Czas trwania eksperymentu wynosił 45 dni. Po ich upływie zbadano u mężczyzn poziom czynników ryzyka chorób serca, czyli między innymi profil lipidowy, ciśnienie krwi oraz poziom cukru we krwi. U osób, które zażywały argininę, można było stwierdzić duży spadek stężenia cukru we krwi, spadł również poziom trójglicerydów oraz cholesterolu. Ciśnienie tętnicze nie różniło się w obydwu grupach. Kolejne badanie przeprowadzono w 2010 roku, wykazało one korzystny wpływ argininy na spadek ciśnienia tętniczego u chorych cierpiących na niewydolność serca. W badaniu wzięły udział osoby z wykrytą niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową. Przyjmowali oni 8 g argininy codziennie przez okres 15 dni. Dzięki takiej suplementacji polepszyła się ich funkcja komory serca, a także widocznie zmniejszyło się skurczowe ciśnienie tętnicze krwi. Arginina przede wszystkim przyczynia się do zmniejszenia lepkości płytek krwi, bierze udział w odbudowie uszkodzonych komórek naczyń krwionośnych. Naukowcy odkryli, iż, schorzenia układu krążenia takie jak na przykład miażdżyca, choroba wieńcowa serca jest powiązana z niedoborem NO czyli tlenku azotu. Tlenek azotu wpływa na powiększenie światła naczyń krwionośnych, dzięki rozluźnieniu mięśni gładkich naczyń. Przewlekłe zaburzenia metabolizmu tlenku azotu, mogą spowodować pewne zmiany miażdżyce, a także nadciśnienie tętnicze, jak i inne dolegliwości. Arginina jest bardzo cennym aminokwasem dla naszego serca i całego układu sercowo- naczyniowego. Za odkrycia ważnej roli tlenku azotu dla serca Robert F. Furchgott, Luis J.Ignarro oraz Ferido Murad otrzymali nagrodę nobla w 1998 roku.

    Arginina jest koniecznym substratem w syntezie tlenku azotu. Jeśli w ludzkim organizmie jest jej za mało, zamiast tlenku tworzy się anionorodnik ponadtlenkowy. W prosty sposób wchodzi w reakcję z tlenkiem azotu, przez co tworzy związek podobny do wolnego rodnika. Związek ten w sposób niekorzystny wpływa na naczynia krwionośne, powodując ich zniszczenie, uszkadza także śródbłonki naczyń krwionośnych. Pomaga również cholesterolowi osadzić się na ściankach naczyń.

    Argininę można znaleźć w paru lekach dostępnych dla osób borykających się z chorobami serca. Jednak nie warto samodzielnie wprowadzić suplementacji argininą, gdyż jej nadmiar może niekorzystnie wpłynąć na stan zdrowia. Przede wszystkim spowoduje mniejszą wydajność mięśnia sercowego i zwiększa ryzyko zawału serca.

Skutki związane z niedoborem argininy

    W bardzo nielicznych przypadkach osoby mogą borykać się z niedoborem tego aminokwasu. Dzieje się tak, ponieważ organizm ludzki sam jest w stanie produkować argininę. Jednak z wiekiem wydajność produkcji tego aminokwasu maleje. Na niedobór argininy mogą cierpieć również wcześniaki, których funkcja syntezowania L-argininy nie działa poprawnie. Niedobór aminokwasu zdarza się również w trakcie wycieńczenia organizmu, przez przyjmowanie mało bogatego pożywienia w składniki mineralne. Znikoma ilość L-argininy przyczynia się do zachwiania produkowania przez organizm insuliny. Może ulec zmianie również metabolizm tłuszczów w wątrobie, przez co organ ten zostaje uszkodzony.

    Arginina jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Warto zadbać o prawidłowe dostarczanie jej wraz z pożywieniem. W pewnych sytuacjach trzeba skorzystać z jej suplementacji, jednak wcześniej dobrze jest skonsultować jej dawkowanie z lekarzem.