Witamina D, zwana również witaminą szczęścia, cieszy się, niesłabnącą od lat, popularnością wśród badaczy. Każdego roku powstają dziesiątki prac naukowych próbujących udowodnić zależność pomiędzy jej niedoborami a występowaniem różnych chorób. Nie inaczej jest w przypadku poszukiwania zależności witamina D, a cukrzyca, któremu to tematowi chcielibyśmy poświęcić nasz dzisiejszy artykuł. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych do lektury.

Witamina D i cukrzyca.

Co, na pierwszy rzut oka, łączy cukrzycę i niedobory witaminy D? Oczywiście, częstość występowania tych chorób. Należy bowiem zdawać sobie sprawę, że obie te patologie, ostatnimi laty, przybierają rozmiary pandemii. Szacuję się, że na świecie, na cukrzycę choruję blisko 300 milionów ludzi, a więc aż około 7 procent całej populacji. Co jeszcze bardziej zatrważające, liczba chorych ma wciąż rosnąć, tak aby około 2030 roku osiągnąć blisko 500 milionów. Nie inaczej jest z częstością występowania niedoborów witaminy D, aczkolwiek w przypadku tej patologi, liczba chorych jest ciężka do oszacowania (większość pacjentów nie zdaję sobie sprawy z niedoborów witaminy słońca w swoim organizmie).

Witamina D, a występowanie cukrzycy.

Każdego roku rośnie liczba prac naukowych udowadniających korelację pomiędzy niedoborem witaminy D a rozwojem cukrzycy, zarówno typu pierwszego, jak i drugiego. W większości z nich, naukowcy badający to zagadnienie, zwracają uwagę, że komórki wysp trzustkowych (komórki produkujące insulinę), na swojej powierzchni, posiadają receptory dla omawianej witaminy szczęścia. Fakt ten ma sprawiać, że potencjalne podanie witaminy D może istotnie zmniejszać zjawisko insulinoporności (zjawisko odgrywające kluczową rolę w patogenezie cukrzycy typu drugiego).

Co więcej, naukowcom udało udowodnić się pośredni wpływ wapnia na proces uwalniania insuliny przez trzustkę. Co za tym idzie, witamina D wpływając na gospodarkę wapniowo-fosforanową organimzu, również będzie odgrywała pośrednią rolę w tym procesie.

Jeśli chodzi o inne, potencjalne istotne, związki pomiędzy stężeniem witaminy D a funkcją wewnątrzwydzielniczą trzustki to można wymienić między innymi:

• Wpływ witaminy D na ekspresję receptorów dla insuliny, co może odgrywać rolę w zmniejszeniu insulinoporności organizmu.
• Wpływ witaminy D na ogólną odporność organizmy, co może przyczyniać się do hamowania procesów autoimmunizacji biorących udział w patogenezie cukrzycy typu pierwszego (w tym typie cukrzycy obserwuję się wytwarzanie przez organizm przeciwciał nakierowanych na zniszczenie komórek beta trzustki).

Witamina D, a stan pacjentów z cukrzycą typu drugiego.

Na podstawie licznych metaanaliz dostępnych wyników naukowych udało udowodnić się, iż niedobór witaminy D wpływa niekorzystnie na kontrolę glikemii wśród pacjentów chorych na cukrzycę typu drugiego. Pozwala to na wyciągnięcie wniosku, iż kontrola stężenia oraz ewentualna suplementacja tejże witaminy, może być koniecznym elementem, kompleksowo prowadzonej terapii przeciwcukrzycowej. 

Co więcej, badania obserwacyjne NHS wykazały, na grupie blisko 84 tysięcy kobiet w wieku powyżej 20 lat, że regularne przyjmowanie witaminy D oraz wapnia, przyczyniły się do redukcji ryzyka cukrzycy typu drugiego, aż o 33 procent. Inne badania wykazały redukcję tego ryzyka nawet o 55 procent. Co za tym idzie, suplementacja witaminy D, może w najbliższych latach okazać się ważnym elementem zapobiegania oraz terapii cukrzycy typu II.

Witamina D, a cukrzyca - podsumowanie aktualnego stanu wiedzy.

W świetle licznych dowodów naukowych wydaje się, że prawidłowe stężenie witaminy D odgrywa dużą rolę w procesie leczenie oraz zapobiegania wystąpieniu cukrzycy typu drugiego pierwszego. Należy jednak pamiętać, że temat ten nie został jeszcze w pełni zgłębiony i potrzebne są kolejne badania, które to wyjaśniłyby liczne niejasności w tym temacie. Nie ulega jednak wątpliwości, że kontrola stężenia witaminy szczęścia oraz kontrolowana jej suplementacja mogą wykazywać szereg pozytywnych skutków zdrowotnych. Co za tym idzie, słuszne wydaje się propagowania tychże działań wśród osób zdrowych, jak i chorujących na cukrzycę lub inne choroby. Należy przy tym jednak pamiętać, że wszystkie decyzje, szczególnie suplementacyjne, powinny być skonsultowane z lekarzem, gdyż nawet suplementacja witaminy D może wykazywać niekorzystne skutki zdrowotne (szczególnie jeśli zostaną przekroczone dobowe, zalecane dawki spożycia).