Regularne ćwiczenia fizyczne o umiarkowanej intensywności pomagają zapobiegać cukrzycy typu 2, a przy okazji zmniejszają lub spowalniają powikłania związane z tym schorzeniem. Co jednak w przypadku bardziej intensywnej aktywności fizycznej w sportach wytrzymałościowych np. maratonach? Okazuje się, że przy odpowiedniej diecie, sporty wytrzymałościowe również są pomocne w czasie kontrolowania poziomu glukozy we krwi i pomagają uzyskać odpowiednią masę  ciała, a przy okazji zapobiegają epizodom hipoglikemii.

Cukrzyca a intensywny wysiłek fizyczny

Warto pamiętać o tym, że w przypadku diabetyka uprawiającego sport, leczenie cukrzycy zawsze znajduje się na pierwszym miejscu. Dlatego każda modyfikacja stylu życia powinna być skonsultowana wcześniej z diabetologiem.To lekarz zawsze określa bezpieczny zakres stężenia glukozy we krwi w czasie treningu czy po jego zakończeniu.

Co ciekawe, przed i po treningu wytrzymałościowym ogromnie duże znaczenie ma unikanie hipoglikemii, a więc niskiego poziomu glukozy we krwi. Jeśli wynosi on od 70 do 100 mg/dl przed ćwiczeniami, zaleca się spożycie przekąski zawierającej 15 g węglowodanów. Jeśli aktywność fizyczna ma trwać dłużej niż 60 minut również może okazać się to konieczne.

Początkujący sportowcy z cukrzycą zawsze powinni też przestrzegać kilku podstawowych zasad:

• częste badania poziomu glukozy we krwi to podstawa, należy bowiem sprawdzać czy mieści się on w zakresie określonym przez diabetologa jako bezpieczny,
• w czasie treningu należy zawsze mieć przy sobie szybko przyswajalną formę węglowodanów, a więc baton energetyczny czy specjalny napój izotoniczny,
• treningów nie należy przeprowadzać samodzielnie przynajmniej do chwili, gdy osiągnięta zostanie całkowita zdolność do unikania hipoglikemii,
• warto nosić opaskę dla diabetyków bądź inne oznaczenie, które informuje innych, że w razie pojawienia się hipoglikemii dana osoba potrzebuje natychmiastowej pomocy,
• kluczowe znaczenie ma odpowiednie nawodnienie organizmu oraz dobrze zbilansowania dieta, hiperglikemia nasila się bowiem na skutek utraty wody.

Dieta cukrzyca w sport

Okazuje się, że dla osób z cukrzycą, które chcą na co dzień uprawiać sporty wytrzymałościowe największe znaczenie ma odpowiednia dieta. Trzeba dokładnie zaplanować rozkład posiłków, przekąsek i napojów. W zależności od tego, jak organizm reaguje na trening, można je potem poprawiać. Zaleca się spożywanie zbilansowanych posiłków, które w swoim składzie  mają wysokiej jakości węglowodany, białko  z chudego mięsa, ryb bądź roślin strączkowych oraz  nabiał o niskiej zawartości tłuszczu.

Ponadto w ciągu pół godziny po treningu należy spożyć węglowodanową przekąskę. Pomaga ona uniknąć hipoglikemii. Warto jednocześnie pamiętać o tym, że niski poziom glukozy we krwi pojawia się nawet godzinę po treningu. Dlatego też tak duże znaczenie ma regularne spożywanie posiłków i nieustanne kontrolowanie poziomu glukozy we krwi.

W praktyce sposób żywienia osób z cukrzycą, które chcą uprawiać sporty wytrzymałościowe, powinien być dopasowany do indywidualnych ptorzeb. Najlepiej wcześniej skonsultować się z diabetologiem bądź dietetykiem, aby nie doszło do groźnych dla zdrowia powikłań. Tylko wówczas można liczyć na uzyskanie dobrych wyników sportowych.

Czy sport w przypadku cukrzyków jest w ogóle wskazany?

Wysiłek fizyczny jest jak najbardziej wskazany, przede wszystkim w cukrzycy typu 2, która na ogół istnieje razem z nadwagą czy otyłością. W tym przypadku aktywność fizyczna prowadzi przy okazji do zmniejszenia zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie i pomaga utrzymać odpowiednią masę ciała. Jednak czy w przypadku cukrzycy można uprawiać każdy sport?

Co ciekawe, coraz więcej lekarzy skłania się do tego, że zalecaną formą aktywności fizycznej  w przypadku cukrzyków jest trening wytrzymałościowy taki jak nordic walking. W czasie chodzenia  z kijkami pracuje wiele grup mięśni. Działają one jak gąbka chłonąca wodę, co prowadzi do wielu korzyści metabolicznych. Równie wskazane są jogging, jazda na rowerze czy pływanie.

U osób z cukrzycą typu 1 ograniczeń w zakresie sportów jest niewiele. Jedynie nie poleca się uprawiać sportów ekstremalnych, gdzie wystąpienie hipoglikemii skończyć się może nawet śmiercią. Do takich sportów zalicza się paralotniarstwo, szybownictwo, wyścigi samochodowe i motorowe, ekstremalna wspinaczka górska czy skoki ze spadochronem.

Nieco trudniej może być w przypadku cukrzycy typu 2. Jest ona najczęściej połączona  z nadwagą i otyłością. Jeśli są one duże, to z oczywistych względów nie pozwalają na wykonywanie wszystkich aktywności fizycznych. Poza tym, gdy istnieją pewne zmiany zwyrodnieniowe aparatu ruchu, niewskazane są na przykład ćwiczenia, które nadmiernie obciążają stawy kończyn dolnych. Poza tym cukrzycy nie powinni decydować się na duże wysiłki siłowe. W ich czasie następuje bowiem znaczne napięcie mięśni przy niewielkim ruchu. Tak jest w czasie podnoszenia ciężarów.  To z kolei przekłada się na wzrost ciśnienia krwi, co w tym przypadku wskazane oczywiście nie jest.