Insulinooporność to dolegliwość, z którą zmaga się spora grupa osób. Oznacza to tyle, że organizm człowieka nie jest przygotowany na to, aby insulina działała w nim prawidłowo. Wtedy też glukoza jest dostarczana do krwi w zbyt dużych ilościach, co może doprowadzić do licznych osłabień oraz poważnych skutków ubocznych. Nieleczona dolegliwość prowadzi do cukrzycy, ale też otyłości oraz stłuszczeń wątroby. Są to bardzo poważne schorzenia, dlatego jeśli zauważy się u siebie pierwsze objawy takiej przypadłości należy jak najszybciej udać się do lekarza, który będzie potrafił pacjentowi pomóc. Przy insulinooporności najważniejsza jest odpowiednia dieta, pozbawiona niektórych składników, dlatego też będzie trzeba zdecydować się na stałą współpracę z dietetykiem. Poza tym jak najbardziej wskazana jest aktywność fizyczna, ponieważ to ona wpływa pozytywnie na regulowanie metabolizmu węglowodanów w organizmie. Wiele osób uważa, że osoby z insulinoopornością nie mogą być aktywne fizycznie, ale jest to bardzo błędne stwierdzenie.

Aktywność fizyczna - bardzo dobry wpływ na stężenie glukozy we krwi człowieka

Według wielu specjalistów aktywność fizyczna bardzo dobrze wpływa na stężenie glukozy we krwi każdego człowieka, więc będzie ona dostarczana w optymalnych ilościach. Glukoza jest źródłem energii u sportowców, dlatego też nawet wyczynowcy zwracają szczególną uwagę na to, aby ten składnik w ich krwi występował w prawidłowych ilościach. Jeśli tak się nie dzieje, wtedy można zapomnieć o osiąganiu bardzo dobrych wyników na arenach sportowych. Widać więc wyraźnie, że czym prędzej warto zdecydować się w takich przypadkach na uprawianie sportu, oczywiście amatorsko. Może to być bieganie, jazda na rowerze, tenis, pływanie, czy też nordic walking. Wybór jest bardzo szeroki. Ważne, aby robić to z głową i nie przesadzać z nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Po takiej aktywności ciało będzie funkcjonowało dużo lepiej, samopoczucie się poprawi i nie będzie się narażonym na liczne osłabienia. Aktywność fizyczna sprawia, że:

• pojawia się więcej glukozy we krwi,
• zmniejsza się tkanka tłuszczowa, co ma wpływ na większą ilość energii,
• poprawi się wrażliwość komórek na insulinę,
• stężenie glukozy będzie stabilizowało się na idealnym poziomie.

Nie warto się więc załamywać i siedzieć całymi dniami w domu, ponieważ można jeszcze gorzej wpłynąć wtedy na swój stan zdrowia. Wyjście na świeże powietrze i ćwiczenia wyjdą każdemu na dobre, warto zaangażować w nie inne osoby z insulinoopornością, aby było raźniej.

Stawianie na regularne ćwiczenia

Obniżenie poziomu stężenia glukozy we krwi dla osób insulinoopornych to bardzo ważna kwestia, dlatego należy w takich przypadkach stawiać na regularne ćwiczenia. Wtedy też wrażliwość komórek na insulinę będzie stała na wysokim poziomie, lecz po zakończonych ćwiczeniach ta wrażliwość będzie stopniowo malała. Jeśli ktoś więc zdecyduje się zaprzestać aktywności fizycznej na długi czas może narazić się na bardzo przykre konsekwencje. Warto udać się więc do trenera personalnego, przedstawić mu sprawę, a otrzyma się plan treningowy dostosowany do stanu zdrowia danej osoby, tak aby móc regularnie ćwiczyć i zatroszczyć się o swoje zdrowie.

Warto stawiać na ćwiczenia:

• aerobowe,
• tlenowe,
• o umiarkowanej intensywności.

Dzięki temu można zapewnić sobie jeszcze lepsze efekty, ale też skuteczną redukcję tkanki tłuszczowej, co wpłynie pozytywnie na magazynowanie energii w organizmie chorej osoby. Umiarkowany wysiłek fizyczny sprawi, że poziom glukozy w organizmie się obniża, dlatego stężenie nie będzie wtedy zbyt wysokie. Insulina będzie wtedy dostarczana do komórek mięśniowych w prawidłowych ilościach, dlatego też warto polegać na wiedzy profesjonalistów, aby sobie nie zaszkodzić. Najlepiej decydować się na długie spacery, czy też kilka rundek na basenie, pomocne okaże się też zakupienie kijków do nordic walking. Lekarze uważają, że każda osoba z insulinoopornością powinna ćwiczyć codziennie przez około 40 minut na średniej intensywności, wtedy efekty działania takich ćwiczeń będą optymalne.

Podsumowanie

Nie jest prawdą to, że insulinooporność oznacza brak aktywności fizycznej u osób zmagających się z tą chorobą. Jest to stereotyp, na którym większość chorych osób się opiera, co jest bardzo dużym błędem. Wystarczy jedna konsultacja medyczna, aby zmienić całkowicie swoje nastawienie i zauważyć, że aktywność fizyczna może pozytywnie wpłynąć na wrażliwość komórek na dostarczaną do nich insulinę. Poza tym dzięki różnorodnej aktywności fizycznej, wykonywanej codziennie, można obniżyć stężenie glukozy we krwi. Nie ma prostszego sposobu, aby osiągnąć takie efekty w tak szybkim czasie, chociaż trzeba dopasować plan ćwiczeń do własnych możliwości, dlatego też nie każdy będzie w stanie zająć się tym sam. Udanie się do trenera personalnego to strzał w dziesiątkę, taka osoba poleci zainteresowanym ćwiczenia pozwalające na uzyskanie zadowalających efektów kuracji. Poza tym warto odwiedzić dietetyka, aby ustalić optymalny plan żywieniowy na najbliższy czas.