Rola witaminy D w organizmie.

Wszyscy wiemy, ze witamina D spełnia ważną funkcję w organizmie i jest niezbędna do jego prawidłowego funkcjonowania. Zachowanie odpowiedniego poziomu witamy jest konieczne, ponieważ wpływa na cały organizm, utrzymanie w dobrej kondycji kości i zębów. Niedobory i nadmiar witaminy jest bardzo szkodliwy dla organizmu.

W związku z położeniem geograficznym Polski, często występują u mieszkańców naszego kraju niedobory witaminy D. Mało ilość słońca w okresie jesienno-zimowym wpływa niekorzystnie na nasze zdrowie i nastrój. Objawy niedoboru witaminy D są bardzo charakterystyczne: drążą mięśnie, cierpimy na bezsenność, czujemy ciągłe zmęczenie. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z  tego jak duża jest skala problemu, szacuje się że w Polsce ponad 90 procent osób cierpi na niedobory witaminy D nie zdając sobie z tego sprawy. Odpowiednie suplementowanie witamy D zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym to profilaktyka naszego układu kostnego, chorób nowotworowych, chorób układu sercowo-naczyniowego i odpornościowego. Są też takie opinie, że niedobór witaminy D może wpływać na rozwój autyzmu, stwardnienia rozsianego oraz innych ciężkich chorób.

Cukrzyca typu 2 – przyczyny, objawy i leczenie.

Cukrzyca typu 2 nie wymaga leczenia insuliną tylko lekami doustnymi, nazywana jest cukrzycą dorosłych. Lekarza z twierdzą, że podstawową przyczyną wystąpienia cukrzycy jest niezdrowy tryb życia jak również otyłość. Z cukrzycą typu 2 mamy do czynienia, jeżeli stężenie na czczo przekracza 125 mg%, a w ciągu dnia 200 mg%, a przy teście wykonywanym po przyjęciu glukozy 75g glukozy poziom cukry przekracza 200 mg% można mówić o cukrzycy typu drugiego.

Cukrzyca jest typem choroby dziedzicznej co oznacza, że skłonność do rozwoju choroby mamy przekazaną w genach, a jej występowaniu sprzyja otyłość, która jest przyczyną insulinoodporności.

Rozwoju sprzyja też: nadciśnienie tętnicze, choroby sercowo-naczyniowe, urodzenie dziecka powyżej 4 kg, cukrzyca ciążowa, wcześniejsze nieprawidłowości w poziomie cukru, różnego rodzaju choroby trzustki, endokrynopatie.

Objawy, których nie należy lekceważyć, ponieważ mogą świadczyć o cukrzycy: zbytnie pragnienie, częste oddawanie dużej ilości moczu, ogólne osłabienie organizmu, nawracające infekcje układu moczowo-płciowego, bezpodstawne chudnięcie, acetonowy oddech.

Leczenie cukrzycy typu 2 odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza i zależne od tego jaki jest poziom cukry. Podstawą leczenia jest odpowiednia dieta i ruch oraz leki. W przypadku kiedy poziom cukru jest powyżej 300 koniecznie jest podanie insuliny w zastrzykach.

Wpływ witaminy D na cukrzycę

Zgodnie z informacjami „Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism”  niedobory poziomu witaminy D sprzyjają oporności na insulinę, która jest typowa dla cukrzycy typu 2.

Badania, które zostały zrobione przez zespół doktora Micaha Olsona z Texas Southwestern Medical Center w Dallas (USA), a  dotyczyły grupy dzieci otyłych i szczupłych dowiodły, że otyłości często współtowarzyszy niedobór witaminy D oraz skłonność do cukrzycy typu 2.

Tego typu prace pojawiały się wcześniej, wskazywały one, że niedobory witaminy D mogą się wiązać z obecnością chorób serca o cukrzycy.

W omawianym badania zostały wyłonione dwie grupy kontrolowane, pierwsza to były dzieci otyłe, a druga grupa to były dzieci, których BMI było w normie. Dzieciom badano kilka parametrów: poziom witaminy D, insuliny, cukru we krwi, ciśnienie tętnicze. Zapozowano się również z nawykami żywieniowymi badanych dzieci np. czy spożywają napoje gazowane i w jakieś ilości, czy piją mleko i soki, czy jedzą regularnie owoce i warzywa oraz czy jedzą śniadania.

Zostały wysnute wnioski z których wynikało, że spożycie soków i napojów gazowanych w połączeniu z brakiem śniadań sprzyja niskiemu poziomowi witaminy D.

Niedobory i nadmiary witaminy D.

W związku z tym, że witamina D pełni istotną funkcję w organizmie powinna być dostarczana do organizmu w prawidłowych dawkach. Trzeba mieć świadomość, że szkodliwy jest nie tylko niedobór, ale także nadmiar witaminy D. Przedawkowanie witamy D zwykle występuję po przyjęciu preparatach minerałowo-witaminowych w dawkach czterokrotnie większych niż zalecane.

Z kolei niedobór z reguły jest spowodowany niedostateczną ekspozycją na słońce. By powstawała stosowna ilość witaminy D, wystarczy 20-minutowy spacer po słońcu. Jednakże  w okresie wiosny i lata na ogół stosuje się kremy z wysokim filtrem, zabezpieczając się przed poparzeniem. Z kolei jesienią i zimą z oczywistych powodów proces produkcji witaminy D w skórze jest niewystarczający, stąd jej niedobory.

Objawy nadmiaru witaminy D: utrata apetytu, uczucie osłabienia, wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, wymioty, biegunki, bóle głowy i oczu, świąd skóry.

Przedawkowanie witaminy D prowadzi do zbierania się wapnia w tkankach, m.in. w sercu, a w szczególności w tętnicach i nerkach. W rezultacie dochodzi do zaburzenia pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto jest zwiększona zapadalność na kamicę pęcherzyka żółciowego oraz nerek. Przedawkowanie witaminy D jest również szkodliwe dla płodu, gdyż może spowodować jego deformacje, a także choroby kości u noworodka.

Biorąc pod uwagę mało przyjazne miejsce w którym mieszkamy, jeśli chodzi o produkcję witaminy D3, suplementację powinien rozważyć każdy. Są jednakże takie środowiska, które są szczególnie narażone na niedobory. Dotyczy to przede wszystkich osób po 65. roku życia w związku z tym,  że z  wiekiem ilość witaminy D3 w organizmie spada, jak również kobiet w ciąży i karmiących piersią – awitaminoza D jest szczególnie niebezpieczna u dzieci, ponieważ może prowadzić do krzywicy. Ponadto suplementację witaminą D powinni rozważyć weganie i wegetarianie, ponieważ witamina D3  występuje głównie w tłustych rybach, jak łosoś, czy  tuńczyk i śledź. Narażone na niedobory są także osoby, które niewiele czasu spędzają na słońcu. Szczególną wagę do suplementacji witaminy D powinni przykładać sportowcy, których kości narażone są na większą eksploatację.