Cukrzyca i sport – jak to pogodzić?

Problem jakim jest cukrzyca stał się dość powszechny. To jedna z najbardziej uciążliwych chorób immunologicznych, która dotyka wiele osób w różnym wieku.

Spis treści "Cukrzyca i sport – jak to pogodzić?":

1. Cukrzyca-powszechny problem
2. Fizjologiczne aspekty cukrzycy
3. Jak bezpiecznie przeprowadzić trening sportowy?
4. Czy ćwiczenia fizyczne leczą?
5. Zalecane dyscypliny sportu

1. Cukrzyca-powszechny problem

Problem cukrzycy stał się dość powszechny. To jedna z najbardziej uciążliwych chorób immunologicznych, która dotyka wiele osób w różnym wieku. Powoli uczymy się z nią żyć. Stosujemy różne sposoby ograniczenia jej negatywnych następstw, lecz wciąż nie potrafimy jej całkowicie wyleczyć. Jedyne co możemy zrobić, to nauczyć się żyć z cukrzycą, zaakceptować, że może być częścią naszego egzystowania w świecie. Takie podejście akceptacji i wewnętrznej zgody prezentuje wielu sportowców, którzy zmagają się z cukrzycą podczas codziennego, aktywnego życia. Opracowali oni specjalny system funkcjonowania, a nade wszystko plan treningowy, aby ta uciążliwa choroba nie odebrała im tego, co jest ich największą pasją, czyli sportu. Na cukrzycę choruje amerykański aktor Tom Hanks czy popularny polski wioślarz Michał Jedliński. Temu ostatniemu nie przeszkadzało to jednak być czterokrotnym mistrzem świata. Nauczył się żyć i trenować sport z cukrzycą, która na stałe zadomowiła się w jego organizmie.

2. Fizjologiczne aspekty cukrzycy

Pierwszym objawem cukrzyka uprawiającego sport jest doskwierające mu uczucie osłabienia. Ma to swoje odzwierciedlenie w przebiegu rozmaitych procesów metabolicznych, a ściślej ich zaburzaniach. Cukrzykom nagle zaczyna brakować insuliny co sprawia, że zmniejsza się produkcja białek mięśniowych. Uszkodzeniom podlegają także nerwy obwodowe, stąd u chorujących osób osłabia się koordynacja. Niestety, siła mięśni może być wówczas zdecydowanie słabsza, aniżeli u ludzi zdrowych. Nic więc dziwnego, że wyniki osiągane np. na siłowni będą wówczas gorsze. Cukrzyca sprawia ponadto, że w organizmie zachodzą postępujące zmiany miażdżycowe. To bardzo niebezpiecznie, ponieważ może doprowadzić do niedokrwienia, którego konsekwencją będzie udar mózgu lub zawał serca. Ryzykowna jest także hiperglikemia i ciągłe wahania cukru we krwi, które w najlepszym razie wywołają chwilową utratę przytomności. Warto także wspomnieć o powikłaniu zwanym kwasicą metaboliczną, które zachodzi gdy organizm pobiera energię z tłuszczów, zamiast z dostarczanych cukrów, jak u zdrowej osoby.

Czy biorąc pod uwagę wszystkie te niebezpieczeństwa wciąż zaleca się osobom chorującym na cukrzycę uprawianie sportu? Oczywiście, aczkolwiek z pełną świadomością ewentualnych zagrożeń, a także ze znajomością własnego organizmu.

3. Jak bezpiecznie przeprowadzić trening sportowy?

Istnieje kilka podstawowych zasad, jakich z pełną odpowiedzialnością powinien przestrzegać sportowiec. Pierwszą z nich jest dokładne przyjmowanie określonej dawki insuliny i pilnowanie czasu, jaki upłynął od jej spożycia do treningu. Ponadto ważna jest także konkretna ilość węglowodanów, jakie musi przyjąć cukrzyk zanim rozpocznie ćwiczenia fizyczne. Powinien też kontrolować stan zmęczenia organizmu, a także wysiłek, jaki podejmuje. Aktywność fizyczna jest jednak wskazana, choć z pełną uwagą ze strony chorego.

4. Czy ćwiczenia fizyczne leczą?

Jak już zostało wspomniane, aktywność fizyczna musi być dobrze kontrolowana przez chorego. Jest jednak także zalecana, ponieważ zdarza się, że dzięki regularnie podejmowanym ćwiczeniom fizycznym może dojść do ograniczenia zapotrzebowana na insulinę egzogenną. Przy okazji, ćwiczenia fizyczne także u cukrzyka mają te same zalety, jak w przypadku osób zdrowych, czyli znacznie redukują nawarstwianie się płytki miażdżycowej, która sprzyja zawałom serca i udarom mózgu. Poprawia się także wydajność płuc oraz serca, więc sport ma ogromne znacznie również dla cukrzyków.

5. Zalecane dyscypliny sportu

Najczęściej zalecane dyscypliny sportu dla cukrzyków to jogging, pływanie, marsz czy jazda na rowerze. Aktywizują całe ciało i poszczególne grupy mięśni. Konieczne jest jednak stopniowe przyzwyczajanie organizmu do aktywności fizycznej. Nie należy ćwiczyć więcej, niż trzy razy w tygodniu, a trening powinien trwać od 45-60 minut. Nierzadko osoby cierpiące na cukrzycę mają problemy także z nadwagą, więc ważne jest takie dopasowanie ćwiczeń, które odciąży stawy i kręgosłup, a nade wszystko przyzwyczai je do coraz intensywniejszych treningów. Nie poleca się jednak cukrzykom uprawiania zbyt wymagających sportów, jak np. kulturystyka, choć można je wdrożyć wyłącznie przed wcześniejszą konsultacją medyczną.

Osoby przewlekle chore także mają szansę żyć normalnie i korzystać ze zbawiennej roli sportu. Zawsze trzeba to jednak robić w rozsądnych dawkach, mając na uwadze, że zbytnie przeciążenie może się okazać brzemienne w skutkach.