Niedokrwistość, czyli anemia - podstawa dietetyczna to produkty pochodzenia zwierzęcego 

Podstawowa zasada w budowaniu diety przeciwko anemii to stosowanie produktów pochodzenia zwierzęcego. Chodzi bowiem o to, aby żelazo, które jest przyswajane do organizmów głównie i niemalże tylko z produktów pochodzenia zwierzęcego mogło zostać zintegrowane z innymi składnikami odżywczymi. To zła wiadomość dla sympatyków diet wegetariańskich lub wegańskich, gdyż lekarze zalecają - na podstawie wieloletnich badań klinicznych - rezygnację z diet bezmięsnych na czas leczenia anemii. Po wyleczeniu niedokrwistości i ustąpienie jej objawów można powrócić do bezmięsnej diety, ale wówczas należy stosować suplementację żelazem i jego pochodnymi. 

Produkty mięsne w diecie podczas leczenia anemii 

W trakcie leczenia niedokrwistości należy zbudować jadłospis bogaty w mięso. Jak wykazały badania organizm ludzki przyswaja żelazo z produktów zwierzęcych aż w 30%. To duża stawka, zatem mięso będzie podstawą regulacji niedoborów żelaza w naszym organizmie. Produkty mięsne, które warto włączyć w codzienną dietę to między innymi: wątroba wieprzowa, mięso wołowe (nerki i serce), mięso indycze i kurze, czarny salceson. Właściwości wspierające odbudowę optymalnego poziomu żelaza w organizmie ma przede wszystkim wątroba i jej podroby. Warto podawać ją w różnych postaciach, od duszonej z cebulą i gotowanej, najlepiej w formie rozdrobnionej, na parze, do stosowania wątroby jako wkładki do zup i kremów warzywnych. Każda z tych postaci pokarmów opartych o wątrobę będzie dobrze służyć osłabionemu brakiem żelaza organizmowi. Profilaktycznie warto jeść wątrobę także w okresie wytężonej pracy fizycznej lub umysłowej, stresu, starań o zajście w ciążę (w przypadku obojga płci) oraz czasu ogólnego osłabienia. Warto zaprzyjaźnić się więc z wątróbką, bo to źródło żelaza dla naszego organizmu.

Warzywa i owce: bezcenne wsparcie dla osób leczących niedokrwistość

 Baza mięsna to podstawa piramidy żywieniowej w diecie przeciwko anemii. Należy ją uzupełniać owocami i warzywami, które są źródłem witaminy C. Witamina C wspiera i zwielokrotnia zdolność przyswajania żelaza przez organizm ludzki. Źródłami tej witaminy mogą być następujące produkty owocowe i warzywne: natka pietruszki, acerola, rokitnik, czarna porzeczka, owoce dzikiej róży, cytrusy (w tym słynny owoc pomelo) oraz papryka. Bardzo ważnym źródłem witaminy C dla naszego organizmu są także rośliny strączkowe, czyli groch, biała, czerwona, żółta i czarna fasola. Innym źródłem witaminy C są warzywa kapustne: kapusta, sałata, brukselka. Każda z tych grup produktów posiada także inne właściwości żywieniowe warte naszej codziennej uwagi. Przede wszystkim ich podstawowym składnikiem jest błonnik wspierający nasze jelita i metabolizm. Nawet więc jeśli nie mamy problemów z niedokrwistością, należy dbać o to, aby produkty zawierające witaminę C ułatwiające przyswajanie żelaza towarzyszyły nam w kuchni na co dzień.

Uwaga na kwas fitynowy obecny w roślinach strączkowych 

W przypadku przygotowywania posiłków opartych na roślinach strączkowych trzeba jednak pamiętać o wcześniejszym wymoczeniu ich w wodzie (najlepiej około jednej doby). Kwas fitynowy może utrudniać wchłanianie żelaza i należy zadbać o to, aby wymoczone rośliny strączkowe zostały wypłukane, woda z moczenia wylana, a następnie były one ugotowane w nowej wodzie. W takiej sytuacji aż 40% kwasu fitynowego jest już usunięte na etapie moczenia roślin, zaś pozostałe 60% neutralizuje się podczas gotowania. Jak łatwo się domyślić, podczas stosowania diety przeciw anemii nie należy jeść surowych, a tym bardziej konserwowych roślin strączkowych. Zrezygnujmy z zielonego groszki z puszki, fasoli i innych półproduktów tego typu. Poza tym argumentem żywieniowym nie są one zdrowe, gdyż proces konserwacji to przecież dodatkowe, sztuczne składniki, które nie służą naszemu organizmowi. Źródłem kwasu fitynowego są także płatki śniadaniowe, owsiane i kukurydziane, siemię lniane, brązowy ryż, orzechy i kakao. Nie należy jednak z nich rezygnować w diecie, gdyż są one wspierające w innych wymiarach żywieniowych. Trzeba je włączyć w posiłki dodatkowe, tak by nie zaburzały one przyswajania żelaza z głównych posiłków i były spożywane jako na przykład przekąska lub drugie śniadanie. Warto po prostu kierować się zasadą umiaru i zdrowego rozsądku, bo żadna dieta regeneracyjna lub lecznicza nie powinna na eliminować całkowicie jakichkolwiek składników codziennej piramidy żywieniowej. Trzeba - po prostu - dobrze dozować poszczególne składniki odżywiania, tak aby organizm odbudował siły w odpowiednich proporcjach.

Napoje w diecie przeciw anemii 

Bardzo ważnym elementem diety stosowanej jako sposób leczenia anemii jest ograniczenie spożywania herbaty, zawierającej substancję o nazwie taninia o kawy zawierającej kofeinę. Obie te substancję opóźniają przyswajanie żelaza z posiłków, więc warto używać kawy i herbaty dwie godziny po spożyciu posiłku, kiedy żelazo zostało już dobrze wchłonięte przez nasz organizm. Należy przy tym zauważyć, że żelazo - z uwagi na cykle menstruacyjne - jest szczególnie łatwo wytracane przez organizmy kobiet. Kobiety powinny dostarczać organizmowi 18 miligramów żelaza dziennie, zaś kobiety w ciąży 26 miligramów. Każdy cykl menstruacyjny obniża bowiem zawartość skumulowanego żelaza, a ciąża wymaga dbania o żelazo wspierające rozwój płodu.