Kiedy należy zakończyć dietę?

Na dłuższą metę każda długoterminowa dieta ma 5 do 10 % szans na sukces. Nie wystarczają bowiem same chęci, ważna jest konsekwencja i wytrwałość – a tych często nam zaczyna brakować na kolejnych etapach diety. Często też nasz naturalny instynkt przetrwania nakazuje nam mimowolnie „gromadzenie zapasów”, które przydać mogą się w czarnej godzinie.

Dieta często przyczynia się do zwiększenia naszego stresu, gdyż stałe myślenie o jedzeniu, a w zasadzie o tym czego nie należy jeść, doprowadza nas niemal do obłędu i miesza nam w głowie. W 2/3 przypadków koniec diety łączy się z ponownym przybieraniem na wadze – organizm w ekspresowym tempie gromadzi tłuszczyk szczególnie w partiach brzusznych, jeśli tylko nieco się zapomnimy.

Czasami lepiej zakończyć dietę gdy nas zbyt wiele kosztuje, gdyż podczas diety najczęściej znacząco zwiększa się uwalnianie kortyzolu – hormonu stresu. Obniżone stężenie cukru we krwi, które wynika z diety, powoduje ciągłe uczucie głodu, a to z kolei zwiększa wydzielanie się kortyzolu. Hormon ten sprawia, że zaczynamy ulegać pokusom i zwyczajnie się przejadać – najczęściej nie wybieramy wówczas owoców i warzyw, a ociekające tłuszczem frytki, pudełko ciastek czy tabliczkę słodkiej czekolady..

Przejadanie się wywołane nadmiarem hormonu stresu wpływa na zwiększenie podatności na gromadzenie tłuszczyku, tracimy przez to cenną masę mięśniową, a nasz organizm staje się mniej wrażliwy na insulinę, co z kolei przekłada się na zwiększone ryzyko zachorowania na cukrzycę. Stres spowalnia nasz metabolizm, a zamiast płynnie trawić, układ pokarmowy przestawia się na tryb oszczędnościowy, działając nawet do 20% wolniej.

Efekt diety staje się zatem zupełnie odmienny od początkowo zamierzonego, dlatego czasami naprawdę lepiej darować sobie odchudzanie, a zwyczajnie zacząć lepiej i zdrowiej się odżywiać:

• jedząc regularnie umiarkowane porcje i niewielkie przekąski – to pozwoli zapobiegać odczuwaniu głodu i ustabilizuje poziom cukru we krwi;
• zapełniając talerz w połowie warzywami i owocami, a po 1/4 węglowodanami złożonymi i chudym białkiem;
• stawiając na przekąski o niskim indeksie glikemicznym, mające średnio po 100 – 200 kcal, jako małe co nieco między posiłkami zapobiega podjadaniu.